Opakowania z tektury

Wyróżnić możemy dwa typy faktury – cienką tekturę litą (klasyczną), stosowaną jako przekładka oraz tekturę falistą, wykorzystywaną do produkcji wytrzymałych opakowań. Tektura falista składa się z kilku warstw papieru – zewnętrznych gładkich i wewnętrznych pofalowanych, które tworzą charakterystyczne fale o różnej wysokości i zagęszczeniu, zwane flutingiem, decydujące o ogólnej odporności opakowania.

Klasyfikacja opakowań tekturowych według FEFCO

Podział opakowań z kartonu ustalony został przez Europejską Federację Producentów Tektury Falistej (Fédération Européenne des Fabricants de Carton Ondule, w skrócie FEFCO). Organizacja ta powstała w 1952 roku, a jej siedziba znajduje się w Brukseli. W opracowanym przez nią katalogu opisanych jest osiem kategorii produktów. Dostępne na rynku pudełka tekturowe opisuje się przy pomocy czterech cyfr, z których dwie pierwsze oznaczają kategorię, do jakich należy rodzaj opakowania. Wyróżnić możemy następujące kategorie:

  • 01 – rolki i arkusze – stosowane w handlu arkusze tektury falowanej lub gładkiej,
  • 02 – proste pudełka klapowe, zamykane przez właściwe złożenie dolnych i górnych klap bądź ich sklejenie za pomocą taśmy klejącej, stosowane są między innymi w przemyśle spożywczym,
  • 03 – teleskopowe pudełka dwuczęściowe, zamykane za pomocą oddzielnego wieka, stosowane są między innymi jako opakowania na buty,
  • 04 – pudła składane i tace, które do złożenia nie wymagają klejenia, jeden z arkuszy pudełka składa się tworzą dwie lub więcej ścian bocznych, wykorzystywane są między innymi w gastronomii i ogrodnictwie,
  • 05 – podobnie jak pudełka dwuczęściowe, składają się z osobnych, wsuwanych w siebie części, stosowane są między innymi jako pudełka na zapałki i obwoluty dla innych opakowań,
  • 06 – pudełka trwale łączone, wytrzymałe na uszkodzenia mechaniczne, składają się z kilku oddzielnych elementów – części środkowej (boki, dno i wieko) i oddzielnych elementów bocznych, wymagają klejenia lub szycia,
  • 07 – pudła jednoczęściowe do klejenia, gotowe do użycia po złożeniu, dostępne w wersji z wiekiem mocowanym do korpusu, wykorzystywane na przykład w branżach spożywczej i farmaceutycznej,
  • 08 – różnego rodzaju wkładki, przegrody i kratownice ochronne, które zapobiegają obijaniu się i obcieraniu zawartości opakowań z tektury.

Materiały wykorzystywane w produkcji tektury

W procesie produkcji tektury falistej wykorzystywane są różne rodzaje papierów, od których to zależy jej jakość i wytrzymałość. Podstawowymi papierami z jakich powstaje tektura są: papiery makulaturowe, testliner (bardziej wytrzymały, z domieszką makulatury) i kraftliner (tektura przeznaczona do bezpośredniego kontaktu z żywnością).

Wytrzymałość tektury

Z uwagi na istnienie kilku podklas faktury, każdą z nich klasyfikuje się według przyjętych kryteriów. Nim tektura trafi na produkcję, poddawana jest testom: FCT – odporności na zgniatanie płaskie, oznacza siłę, z jaką należy działać na arkusz tektury położony płasko, by doszło do załamania fal, ECT – odporności na zgniatanie pionowe, oznacza się siłę, z jaką trzeba działać na arkusz tektury ustawiony w pionie, by go złamać, BCT – odporności na ściskanie, badanie polega na ściskaniu kartonu dwoma równoległymi płytami do momentu pęknięcia jego boczne ścianki.

Tektura falista – liczba warstw

Tektura falista składa się z kilku warstw papieru – zewnętrznej warstwy prostej i wewnętrznych warstw pofalowanych. W zależności od liczby warstw wyróżnić możemy tekturę:

  • dwuwarstwową,
  • trzywarstwową,
  • czterowarstwową,
  • pięciowarstwową,
  • siedmiowarstwową.

Gramatura tektury

Kolejnym z elementów decydujących o wytrzymałości tektury jest jej gramatura. I tak, dla tektury 3-warstwowej stosuje się gramaturę od 280 g/m2 do nawet 600 g/m2, a dla tektury 5-warstwowej od 570 g/m2 do ok. 1600 g/m2.

Wysokość fali

Tekturę falistą sklasyfikować możemy również pod względem wysokości fali:

  • E (mikrofala) – fala o wysokości od 1,1 mm do 1,7 mm, tektura stosowana do produkcji pudełek do pakowania żywności oraz urządzeń elektronicznych,
  • B – fala o wysokości od 2,5 mm do 3,0 mm, tektura o podwyższonej odporności na zgniatanie, stosowana do produkcji opakowań do zastosowań w sektorze przemysłowym,
  • C – fala o wysokości od 3,0 mm do 3,7 mm, świetnie sprawdza się zwłaszcza jako podstawowy do produkcji opakowań na przedmioty wielkogabarytowe, w tym meble.

W przypadku tekstur 5- i 7-warstwowych łączy się fale, na przykład B z C, E z B, B z B lub E z E. Tektura z wysoką falą cechuje się lepszą sprężystością i sztywnością, a wykonane z niej opakowania lepiej chronią opakowany nią towar. Tektura z niską falą wykazuje z kolei większą odporność na zgniatanie płaskie, a co za tym idzie jest odporna na uderzenia i przebicia. To sprawia, że lepiej nadaje się do zadrukowania.

tekturowe pudełko kolorowe

Kolor tektury

Kolejnym z elementów, jakie warto wziąć pod uwagę przy wyborze tektury do produkcji opakowań kartonowych, jest jej barwa. Standardowo, opakowania tekturowe mają kolor brązowy (potocznie nazywany też szarym), jednak dostępna jest również tektura bielona (jedno- lub dwustronnie) oraz tektura kolorowa (kaszerowana).

Nadruk na tekturze

Powierzchnię tektury pokrywa się nadrukami, wykonywanymi w technice fleksodruku lub sitodruku. W przypadku opakowań kaszerowanych, stosowanych jest druk offsetowy. Opakowania kartonowe wykorzystywane są przez firmy z każdej niemal branży. Nie bez powodu – są przyjazne środowisku, wysoce wytrzymałe, a dzięki rozwiniętej technologii wytwarzania, możliwe jest ich dopasowanie do indywidualnych potrzeb zamawiającego.

Rodzaje opakowań kartonowych
1 Gwiazdka2 Gwiazdki3 Gwiazdki4 Gwiazdki5 Gwiazdek (2 - liczba głosów, ocena: 5,00 z 5)
Loading...